Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Wieliczce

POSTANOWIENIE

Dnia 22 września 2017r.

Sąd Rejonowy w Wieliczce IV Wydział Rodzinny i Nieletnich w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Paweł Styrna

Protokolant: sekr. sądowy Rita Kasprzyk

po rozpoznaniu w dniu 22.09.2017r. w Wieliczce

na rozprawie

sprawy z wniosku A. B. (1)

przy uczestnictwie M. K. (1), P. K.

o uregulowanie kontaktów z małoletnimi

po rozpoznaniu wniosku stron o zabezpieczenie

postanawia:

I.  uregulować na czas trwania niniejszego postępowania kontakty A. B. (1) PESEL (...) z małoletnimi M. K. (2) ur. (...) s. P. i M. oraz J. K. ur. (...) s. P. i M. w ten sposób, że A. B. (1) będzie miała prawo spędzać z małoletnimi wnukami każdą pierwszą niedzielę w miesiącu w godzinach od 12.00-17.00 w obecności co najmniej jednego rodzica małoletnich oraz kuratora sądowego, z tym zastrzeżeniem, że kontakty będą się odbywać na terenie Powiatu (...) lub Miasta K.,

II.  zobowiązać M. K. (1) i P. K. do przygotowania dzieci do kontaktów w sposób opisany w pkt I oraz nie czynienia przeszkód w tych kontaktach,

III.  zobowiązać kuratora do składania co miesięcznych sprawozdań z przebiegu kontaktów,

IV.  oddalić wniosek uczestników o zabezpieczenie poprzez zakazanie kontaktów A. B. (1) z małoletnimi M. K. (2) i J. K.,

Sygnatura akt IV Nsm 602/17

UZASADNIENIE

postanowienia z 22 września 2017r.

Łącznie z wnioskiem o uregulowanie kontaktów z małoletnimi wnukami M. K. (2) i J. K., wnioskodawczyni A. B. (1) wniosła o udzielenie zabezpieczenia przez czas trwania niniejszego postepowania po przez orzeczenie, że będzie mogła spędzać z wnukami każdą pierwszą sobotę w miesiącu w godzinach od 12.00 do 17.00 w obecności kuratora, we wskazanym przez niego miejscu. W uzasadnieniu wniosku wskazano, że zabezpieczenie kontaktów jest niezbędne w celu odbudowy relacji pomiędzy wnioskodawczynią, a małoletnimi wnukami. Z uwagi, bowiem na stopień skomplikowania i trudności w komunikacji pomiędzy stronami, postępowanie w niniejszej sprawie nie zakończy się szybko, co może skutkować całkowitym rozluźnieniem relacji z wnukami.

Uczestnicy wnieśli o oddalenie wniosku A. B. (1) o zabezpieczenie, a jednocześnie wystąpili z własnym wnioskiem o zabezpieczenie, domagając się na okres trwania niniejszego postepowania zakazu spotkań A. B. (1) z małoletnimi M. K. (2) i J. K. podnosząc, że podejmowane przez wnioskodawczynie działania w tym brak jakichkolwiek refleksji oraz agresywna postawa względem uczestników oraz brak respektowania stanowiska rodziców, co do zakresu wykonywania kontaktów, uzasadnia zakaz tych kontaktów.

Sąd zważył, co następuje.

Zgodnie z art., 755 § 1 kpc jeżeli przedmiotem zabezpieczenia nie jest roszczenie pieniężne, sąd udziela zabezpieczenia w taki sposób, jaki stosownie do okoliczności uzna za odpowiedni, w szczególności sąd może uregulować sposób roztoczenia pieczy nad małoletnimi dziećmi i kontaktów z dzieckiem. Zaznaczyć jednakże należy, że w przypadku uregulowania kontaktów, rola sądu jest subsydiarna, to znaczy, że rozstrzyga on o kontaktach tylko w przypadku, gdy rodzice i uprawnieni nie mogą dojść do porozumienia (art. 113 ¹ § 1 k.r.o. oraz art. 113 ⁶ kro). Orzeczenie o kontaktach nie jest niezmienne, gdyż zgodnie, z treścią art. 113 ⁵ k.r.o., sąd opiekuńczy może zmienić rozstrzygnięcie w sprawie kontaktów, jeżeli wymaga tego dobro dziecka. Tak, więc przesłanką warunkującą orzeczenie regulujące kontakty jest dobro dziecka; przesłanka ta ma także decydujące znaczenie przy rozstrzygnięciu, o ewentualnym zabezpieczeniu roszczenia w przedmiocie kontaktów z dzieckiem, w trybie przewidzianym art. 755 § 1 pkt 4 kpc. Bez znaczenia są, w tym zakresie ambicje stron postępowania i ich wzajemne konflikty.

Zgodnie z dyspozycją art. 756 ¹ kpc, w sprawach dotyczących pieczy nad małoletnimi dziećmi i kontaktów z dzieckiem sąd orzeka w przedmiocie zabezpieczenia po przeprowadzeniu rozprawy. Tak, więc wydając orzeczenie o zabezpieczeniu roszczenia, Sąd kieruje się nie tylko twierdzeniami wniosku, ale także materiałem dowodowym zgromadzonym w toku przewodu sądowego.

Podkreślić wiec należy, że zgromadzony dotychczas materiał dowodowy potwierdza, że pomiędzy stronami postepowania, tj. A. B. (1) z jednej strony oraz M. K. (1) i P. K. z drugiej strony, istnieje silny konflikt, będący konsekwencja kryzysu małżeńskiego uczestników, w który ingerowała wnioskodawczyni. Konflikt ten stał się bezpośrednią przyczyną zakazania przez uczestników P. K. i M. K. (1) kontaktów A. B. (1) z wnukami. W toku dotychczas przeprowadzonych czynności dowodowych, nie ujawniono zaś żadnych okoliczności które uzasadniałyby całkowite pozbawienie wnioskodawczyni możliwości kontaktów z małoletnimi wnukami. Twierdzenia uczestników o chorobie psychicznej A. B. (1) i jej chwiejności emocjonalnej, pozostają w sprzeczności z zeznaniami samych uczestników, którzy przyznali, że po urodzeniu drugiego dziecka wnioskodawczyni sprawowała opiekę na starszym wnukiem i opiekowała się w okresie połogu córka M. K. (1) (01:45:23; 01:29:09). Również dokumenty dołączone do odpowiedzi na wniosek nie uzasadniają, na tym etapie postepowania, pozbawieniem A. B. (1) kontaktów z wnukami. W szczególności zaświadczenie Instytutu (...) z (...) oraz zaświadczenie psychoterapeuty seksuologa A. B. (2) z (...)dotyczą relacji A. B. (1) z córką i zięciem, nie zaś z wnukami. Jedynie w zaświadczeniu Ośrodka (...) z (...) wskazano, że „w efekcie sytuacji konfliktowej babci z rodzicami u mał. M. K. (2) można zaobserwować wyraźne pogorszenie funkcjonowania emocjonalnego; im bardziej zaostrza się waleczna postawa babki wobec matki i ojca, tym bardziej pojawia się reakcja skórna i wyraźna regresja w funkcjonowaniu emocjonalnym dziecka”. Zaświadczenie to zostało jednak wydane bez jakiegokolwiek wywiadu z wnioskodawczynią, oparte jest wyłącznie na relacji uczestniczki M. K. (1), a cytowane wnioski, w szczególności dotyczące wpływu na małoletniego M. K. (2) „walecznej postawy babki wobec matki i ojca” są o tyle mało wiarygodne, że jak przyznali sami uczestnicy, A. B. (1) nie ma żadnego kontaktu z dziećmi od maja 2016r. (01: 16: 17), cytowane wnioski zostały zaś sformułowane po konsultacji jaka miała miejsce 25 marca 2016r., w zaświadczeniu z (...)Jednakże nawet w zaświadczeniu Ośrodka (...), nie wskazano aby zachodziła konieczność pozbawienia A. B. (1) kontaktów z wnukami, sugerując jedynie aby spotkania odbywały się w obecności osoby dorosłej, najlepiej matki.

Wskazane okoliczności wykluczają więc uwzględnienie wniosku o zabezpieczenie sformułowanego przez uczestników, po przez zakazanie A. B. (1) kontaktów z małoletnimi wnukami M. K. (2) i J. K., gdyż nie ujawniły się okoliczności świadczące o zagrożeniach dla dobra dzieci, które by uzasadniały całkowite separowanie babki od wnuków. Niewątpliwie jednak pozbawienie jakiegokolwiek kontaktu A. B. (1) z wnukami, przez dłuższy okres czasu, będzie skutkowało rozluźnieniem wzajemnych relacji co w dłuższej perspektywie może uniemożliwić przywrócenie prawidłowych kontaktów rodzinnych. Sytuacja ta uzasadnia udzielenie zabezpieczenia po przez uregulowanie kontaktów wnioskodawczyni z wnukami na czas trwania postanowienia. W tym zakresie Sąd miał na uwadze, że małoletni uczestniczą w zajęciach dodatkowych w soboty, dlatego kontakty zostały ustalone w każdą pierwsza niedziele miesiąca. Częstotliwość tych kontaktów, zapewnia A. B. (1) realizacje ustawowego prawa do spotkań z wnukami, a jednocześnie nie stanowi nadmiernej ingerencji funkcjonowanie rodziny uczestników. Jednocześnie, mając na uwadze obawy rodziców co do możliwości zapewnienia przez babkę właściwej opieki dzieciom, zastrzeżono że kontakty będą się odbywać przy udziale kuratora sądowego oraz co najmniej jednego z rodziców, z ograniczeniem do obszaru Powiatu (...) i Miasta K.. W ocenie Sądu taki sposób uregulowania kontaktów wnioskodawczyni z małoletnimi wnukami, przez czas trwania niniejszego postepowania, leży w interesie małoletnich dzieci, które maja prawo znać i utrzymywać kontakty z babka macierzystą, a jednocześnie zapewniają A. B. (1) możliwość podtrzymywania więzi rodzinnych z wnukami.

Mając powyższe na uwadze orzeczono jak w sentencji.