Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Wieliczce

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 10 sierpnia 2017r.

Sąd Rejonowy w Wieliczce, Wydział II Karny w składzie:

Przewodniczący: SSR Alina Szostkowska

Przy udziale protokolanta: starszy sekretarz sądowy Teresa Tomasik

w obecności Prokuratora Ewy Kamińskiej - Jarek

po rozpoznaniu na posiedzeniu w dniu 10 sierpnia 2017r.

sprawy

P. P., ur. (...) w K., s. S. i A. z d. B.

oskarżonego o to, że:

1/ w dniu 12 kwietnia 2017 roku w M. woj. (...) wbrew przepisom ustawy uczestniczył w obrocie znacznej ilości środków odurzających w postaci marihuany w ilości 1621,6 gram brutto w ten sposób, że przewoził opisane powyżej środki odurzające w swoim samochodzie w nieustalone miejsce,

tj. o przestępstwo z art. 56 ust. 3 Ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii

2/ w tym samym miejscu i czasie jak w pkt I wręczył korzyść majątkową funkcjonariuszom Komendy Powiatowej Policji w K. asp. Sztab. B. B. oraz asp. W. B. w wysokości 4000 zł podczas prowadzonej przez nich czynności służbowej kontroli drogowej związanej z podejrzeniem popełnienia wykroczenia w ruchu drogowym w celu skłonienia ich do naruszenia przepisów prawa polegających na odstąpieniu od tej czynności przy czym funkcjonariusze korzyści tej nie przyjęli,

tj. o przestępstwo z art. 229 § 3 k.k.

3/ w dniu 12 kwietnia 2017 roku w M. woj. (...), prowadził na drodze publicznej w ruchu lądowym nie stosując się do decyzji z dnia 18 września 2014 roku nr (...) Prezydenta Miasta K. o cofnięciu uprawnień do kierowania pojazdami, pojazd mechaniczny marki P. o nr rej. (...), znajdując się pod wpływem środka odurzającego w postaci benzoiloekgoniny stanowiącej jeden z metabolitów kokainy w ilości 34,6 ng/ml,

tj. o przestępstwo z art. 178a § 1 k.k. i art. 180a k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.

orzeka

I.  oskarżonego P. P. uznaje za winnego popełnienia czynu zarzucanego mu w pkt 1 aktu oskarżenia stanowiącego występek z art. 56 ust. 3 Ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii i za to na mocy art. 56 ust. 3 wskazanej ustawy i z art. 33 § 1, 2 i 3 k.k. wymierza mu karę 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności i 100 (stu) stawek dziennych grzywny ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 30 (trzydziestu) złotych;

II.  na mocy art. 70 ust. 1 Ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii orzeka przepadek na rzecz Skarbu Państwa poprzez zniszczenie dowodu rzeczowego ujętego w postanowieniu w przedmiocie dowodów rzeczowych z dnia 18 kwietnia 2017 roku pod poz.80 na k.106 akt;

III.  oskarżonego P. P. uznaje za winnego popełnienia czynu zarzucanego mu w pkt 2 aktu oskarżenia stanowiącego występek z art. 229 § 3 k.k. w zw. z § 1 k.k. i za to na mocy art. 229 § 3 k.k. wymierza mu karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności;

IV.  na mocy art. 44 § 1 k.k. orzeka przepadek na rzecz Skarbu Państwa dowodu rzeczowego w postaci pieniedzy w łącznej kwocie 4000 (czterech tysięcy) złotych, opisanych w postanowieniu w przedmiocie dowodów rzeczowych z dnia 18 kwietnia 2017 roku pod poz.45-79 na k.106 akt, a złożony w depozycie NBP nr (...) do sprawy PR 2 Ds. 461.2017;

V.  oskarżonego P. P. uznaje za winnego popełnienia czynu zarzucanego mu w pkt 3 aktu oskarżenia stanowiącego występek z art. 178a § 1 k.k. i art. 180a k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. i za to na mocy art. 178a § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 3 k.k. wymierza mu karę 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności;

VI.  na mocy art. 42 § 2 k.k. orzeka wobec oskarżonego środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym przez okres 3 (trzech) lat;

VII.  na mocy art. 43a § 2 k.k. orzeka od oskarżonego na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej świadczenie pieniężne w kwocie 5000 (pięć tysięcy) złotych;

VIII.  na mocy art. 85 § 1 k.k. i 86 § 1 k.k. łączy oskarżonemu wymierzone kary pozbawienia wolności i orzeka karę łączną 2 (dwóch) lat i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;

IX.  na mocy art. 63 § 1 i 5 k.k. zalicza oskarżonemu na poczet orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności okres tymczasowego aresztowania w sprawie od 12 kwietnia 2017 roku godz. 15:00, przyjmując, iż jeden dzień rzeczywistego pozbawienia wolności równa się jednemu dniowi kary pozbawienia wolności;

X.  na zasadzie art. 627 k.p.k. zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa opłatę w kwocie 1000 (tysiąc) złotych oraz obciąża go pozostałymi kosztami sądowymi ustalonymi w sprawie w kwocie 1008,07 (tysiąc osiem, 7/100) złotych.

POUCZENIE

1. W terminie zawitym 7 (siedmiu) dni od daty ogłoszenia wyroku, strona, a w wypadku wyroku warunkowo umarzającego postępowanie, wydanego na posiedzeniu, także pokrzywdzony / pokrzywdzona, mogą złożyć wniosek o sporządzenie na piśmie i doręczenie uzasadnienia wyroku. Sporządzenie uzasadnienia z urzędu nie zwalnia strony oraz pokrzywdzonego / pokrzywdzonej od złożenia wniosku o doręczenie uzasadnienia. Wniosek składa się na piśmie. 3. Wniosek powinien zawierać: oznaczenie organu, do którego jest skierowany, oraz sprawy, której dotyczy; oznaczenie oraz adres wnoszącego pismo; treść wniosku; datę i podpis składającego pismo. Za osobę, która nie może się podpisać, pismo podpisuje osoba przez nią upoważniona, ze wskazaniem przyczyny złożenia swego podpisu. We wniosku należy wskazać, czy dotyczy całości wyroku czy też niektórych czynów, których popełnienie oskarżyciel zarzucił oskarżonemu / oskarżonej, bądź też jedynie rozstrzygnięcia o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu. Wniosek niepochodzący od oskarżonego / oskarżonej powinien również wskazywać oskarżonego / oskarżoną, którego / której dotyczy (art. 119 k.p.k. i art. 422 § 1 i 2 k.p.k.).

Czynność procesowa dokonana po upływie terminu zawitego jest bezskuteczna (art. 122 § 1 k.p.k.).

Do biegu terminu nie wlicza się dnia, od którego liczy się dany termin. Jeżeli koniec terminu przypada na dzień uznany przez ustawę za dzień wolny od pracy, czynność można wykonać następnego dnia (art. 123 § 1 i 3 k.p.k.).

Termin jest zachowany, jeżeli przed jego upływem pismo zostało nadane w placówce podmiotu zajmującego się doręczaniem korespondencji na terenie Unii Europejskiej, w polskim urzędzie konsularnym lub złożone przez żołnierza w dowództwie jednostki wojskowej albo przez osobę pozbawioną wolności w administracji odpowiedniego zakładu, a przez członka załogi polskiego statku morskiego - kapitanowi statku (art. 124 k.p.k.).

Jeżeli niedotrzymanie terminu zawitego nastąpiło z przyczyn od strony niezależnych, strona w zawitym terminie 7 (siedmiu) dni od daty ustania przeszkody może zgłosić wniosek o przywrócenie terminu, dopełniając jednocześnie czynności, która miała być w terminie wykonana (art. 126 § 1 k.p.k.).

2. Od wyroku sądu pierwszej instancji stronom, a pokrzywdzonemu / pokrzywdzonej od wyroku warunkowo umarzającego postępowanie wydanego na posiedzeniu, przysługuje apelacja (art. 444 k.p.k.).3)

3. Termin zawity do wniesienia apelacji wynosi 14 (czternaście) dni i biegnie dla każdego uprawnionego od daty doręczenia mu wyroku z uzasadnieniem (art. 122 § 2 k.p.k. i art. 445 § 1 k.p.k.).

4. Apelację wnosi się na piśmie do sądu, który wydał zaskarżony wyrok (art. 428 § 1 k.p.k.).

5. Oskarżony / oskarżona ma prawo do korzystania przy sporządzeniu apelacji z pomocy ustanowionego przez siebie obrońcy (art. 6 k.p.k. i art. 83 § 1 k.p.k.), a strona inna niż oskarżony / oskarżona może ustanowić pełnomocnika (art. 87 § 1 k.p.k.). Do czasu ustanowienia obrońcy przez oskarżonego / oskarżoną pozbawionego / pozbawioną wolności, obrońcę może ustanowić inna osoba (art. 83 § 1 k.p.k.). Apelacja od wyroku sądu okręgowego, która nie pochodzi od prokuratora, powinna być sporządzona i podpisana przez adwokata lub radcę prawnego (art. 446 § 1 k.p.k.).

6. Wydatki związane z ustanowieniem obrońcy albo pełnomocnika wykłada strona, która go ustanowiła (art. 620 k.p.k.).

7. Obrońca / pełnomocnik z urzędu wyznaczany jest z listy obrońców / pełnomocników (art. 81a § 1 k.p.k. i art. 88 zd. 2 k.p.k.).

8. Wniosek o wyznaczenie obrońcy / pełnomocnika z urzędu prezes sądu, sąd lub referendarz sądowy rozpoznaje niezwłocznie. Jeżeli okoliczności wskazują na konieczność natychmiastowego podjęcia obrony / reprezentacji, prezes sądu, sąd lub referendarz sądowy, telefonicznie lub w inny sposób stosownie do okoliczności, powiadamia stronę oraz obrońcę / pełnomocnika o wyznaczeniu obrońcy / pełnomocnika z urzędu (art. 81a § 2 i 3 k.p.k. i art. 88 zd. 2 k.p.k.).

9. Strona może mieć jednocześnie nie więcej niż trzech obrońców albo pełnomocników (art. 77 k.p.k. i art. 88 zd. 2).

10. Apelację co do winy uważa się za zwróconą przeciwko całości wyroku (art. 447 § 1 k.p.k.).

11. Apelację co do kary uważa się za zwróconą przeciwko całości rozstrzygnięcia o karze i środkach karnych (art. 447 § 2 k.p.k.).

12. Apelację co do środka karnego uważa się za zwróconą przeciwko całości rozstrzygnięcia o środkach karnych. Zaskarżyć można również brak rozstrzygnięcia w przedmiocie środka karnego (art. 447 § 3 k.p.k.).

13. W apelacji można podnosić zarzuty, które nie stanowiły lub nie mogły stanowić przedmiotu zażalenia (art. 447 § 4 k.p.k.).

14. Podstawą apelacji nie może być błąd w ustaleniach faktycznych przyjęty za podstawę orzeczenia, jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia, oraz rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka, związane z treścią zawartego porozumienia w sprawie wydania wyroku skazującego, wymierzenia określonej kary lub środka karnego, orzeczenie przepadku lub środka kompensacyjnego lub rozstrzygnięcia w przedmiocie poniesienia kosztów procesu (art. 447 § 5 k.p.k.).

15. Prezes sądu pierwszej instancji odmówi przyjęcia apelacji, jeżeli apelacja zostanie wniesiona po terminie lub przez osobę nieuprawnioną albo jest niedopuszczalna z mocy ustawy (art. 429 § 1 k.p.k.).

16. Jeżeli oskarżony / oskarżona jest nieletni / nieletnia lub ubezwłasnowolniony / ubezwłasnowolniona, jego / jej przedstawiciel ustawowy lub osoba, pod której pieczą oskarżony / oskarżona pozostaje, może podejmować na jego / jej korzyść wszelkie czynności procesowe, a przede wszystkim wnosić środki zaskarżenia, składać wnioski oraz ustanowić obrońcę (art. 76 k.p.k.).